zapraszamy
Jestem dyplomowanym psychoterapeutą. Od ponad 15 lat pracuje z dziećmi i młodzieżą wykorzystując pozaformalne sposoby pracy indywidualnej czy grupowej z dzieckiem. Ukończyłam 5 letni, całościowy kurs z zakresu systemowo-psychodynamicznego podejścia w psychoterapii w Fundacja KONTEKST na rzecz Rozwoju Psychoterapii i Terapii Rodzin w Krakowie. W gabinecie zajmuję się terapią indywidualną dzieci, młodzieży i dorosłych. Konsultuje również rodziny w trakcie kryzysu i sytuacji okołorozwodowej. Uzupełniam swoją wiedzę psychoterapeutyczną uczestnicząc w wielu kursach, szkoleniach i stażach. Organizuję i prowadzę także grupy i warsztaty wsparcia dla rodziców. Poddaje się także comiesięcznej superwizji. Można mnie spotkać również w organizacjach pozarządowych, a najczęściej w Stowarzyszeniu Edukacji Pozaformlanej KALEJDOSKOP, Stowarzyszenie jest inicjatorem takich przedsięwzięć na terenie województwa jak Przestrzeń Otwarta Rodzicom POR, Przegląd Inicjatyw Świętokrzyskiej Młodzieży.
Studia psychologiczne o specjalności: psychologia kliniczna i psychoterapia ukończyłam na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Swoją wiedzę pogłębiałam m.in. na studiach podyplomowych: Pomoc Psychologiczna w Dziedzinie Seksuologii oraz Psychologia Sądowa.
Ukończyłam 4 letnie szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie psychologii klinicznej w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Posiadam 8 letnie doświadczenie kliniczne w pracy z osobami dorosłymi oraz dziećmi i młodzieżą. Doświadczenie w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwoju zdobyłam pracując w Ośrodku Wczesnej Interwencji w Kielcach.
Prowadziłam terapię psychologiczną z dziećmi, młodzieżą oraz udzielałam wsparcia rodzinom w Ośrodku Rehabilitacji Wzroku Słuchu i Mowy w Kielcach.
Odbywałam również staże kliniczne w oddziałach pediatrycznych i psychiatrycznych Szpitala Dziecięcego św. Ludwika w Krakowie oraz w Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci, Młodzieży i Osób z Autyzmem w Kielcach.
Na co dzień pracuję w szpitalu psychiatrycznym, poradni psychologicznej, prowadzę warsztaty psychologiczne dla dzieci i młodzieży oraz udzielam konsultacji rodzicom w obszarze pogłębiania kompetencji wychowawczych.
Stale poszerzam swój warsztat uczestnicząc w szkoleniach, kursach, warsztatach, konferencjach naukowych.
W swojej pracy kieruję się Kodeksem Etyczno – Zawodowym Psychologa.
Serdecznie zapraszamy do kontaktu
Konsultacje prowadzone są przez psychologa i pedagoga w celu oceny poziomu funkcjonowania dziecka na płaszczyźnie poznawczej, emocjonalnej i społecznej. W ramach konsultacji wspieramy rodziców w procesie wychowawczym.Plan terapii psychologiczno/pedagogicznej zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta. W ramach pomocy terapeutycznej współpraca z rodzicem jest dla nas bardzo ważna, dlatego jego zaangażowanie jest niezbędne w osiągnięciu celów terapeutycznych.
Trening Umiejętności Społecznych prowadzony jest w grupie do 4 osób. Grupa formowana jest po wcześniejszych konsultacjach i określeniach potrzeb dziecka. Zajęcia prowadzone są metodą warsztatową, uwzględniając pozaformalne metody edukacji (gry, zabawy, pantonimy). Trening odbywa się w naturalnym otoczeniu dziecka w celu wykorzystania nabytych kompetencji (kino, sklep, restauracja, podróż autobusem itp.)
W ramach współpracy z rodzicami organizujemy spotkania indywidualne oraz grupowe. Mają one na celu wzmocnienie kompetencji rodzicielskich, wsparcie w sytuacjach kryzysowych, poszerzenie świadomości w relacji rodzic-dziecko. Bliskie są nam nurty rodzicielstwa bliskości i porozumienia bez przemocy.
Życie nie toczy się tak, jak powinno, ale jest takie jak jest. Sposób w jaki sobie z tym radzisz, stanowi całą różnicę.
Jednym z wyznaczników zdrowia psychicznego jest umiejętność godzenia się z tym, czego nie możemy zmienić. Trzeba umieć opłakać stratę i iść dalej.
Pierwszym krokiem w każdej zmianie jest przyjęcie odpowiedzialności za swoje życie. Jak bowiem możemy je zmieniać jeśli nie czujemy się za nie odpowiedzialni?
Największe znaczenie ma to, co sami myślimy na swój temat.
I o to chodzi: żeby dzieci od najmłodszych lat wciągać w proces zastanawiania się nad różnymi decyzjami i zadawania sobie pytań w rodzaju: Czego chcę? Na co mam ochotę? Dlaczego na coś nie mam ochoty? Czy jest jakieś kompromisowe wyjście z sytuacji? Taki sposób myślenia procentuje w dorosłym życiu.
Psychoterapeuta nie może przybierać takiej czy innej „maski”, gdyż chorzy — podobnie jak dzieci — są specjalnie wrażliwi na wszelką sztuczność i momentalnie tracą zaufanie do ludzi z „maską”. Musi być takim, jakim jest, ani lepszym, ani gorszym, ani głupszym, ani mądrzejszym.